Kendimden çaldım.
Gecemden, gündüzümden.
Hüznümde, dudaklarımdaki hecemden,
Şen yüreğimde, gamzemdeki ufacık gülüşten.
Bir avuç hırsızım ben.
Yarınımı çaldım dünümden.
Bir tutam yarınıma arakladım, bugünümden.
Ebediyete tırtıkladım ömrümden.
Tamamlayamadım, dolmadı kaybettiğim lahzam.
Şimdi geceden bir yıldız çalsam,
Güneşi geceme sarsam, saklasam.
Kurduğum gökyüzümde, olduramadıklarıma el sallasam.
…..Ve ömür çaldığımız ve çaldırdığımız lahzaların bileşkesidir. Hayat bize sunulmuş en büyük armağandır. Kimsenin hayatımızdan bir şeyleri çalıp bizi eksiltmesine fırsat vermemeli. Eksilecekse bir şeyler yürekten değil de takvimden eksilmeli..
Erdal Atay 1 Yıl Önce
Çok güzel bı anlatım olmuş emeğinize kaleminize saglık
Sevim ayvaz 1 Yıl Önce
Ağzına yüreğine saglik
Ela TAKA 1 Yıl Önce
Şiirlerinizin devamını bekliyoruz kaleminize sağlık